Co Ci da?
Da Ci swobodę w komponowaniu planszy. Pojedyncze kafelki – bo modułowość to właśnie one – mają ogromną moc i niosą ze sobą wiele atrakcyjności.
- Dzięki nim łatwo można dopasować planszę do swoich potrzeb i możliwości, np. do zasobów czasowych i przestrzennych. Jeśli masz do wykorzystania tylko kilkanaście minut i/lub mało miejsca na rozłożenie gry, ułóż ją tylko z kilkunastu kafelków – wystarczy wybrać część zestawu. Z reszty skorzystasz następnym razem lub przy kolejnej rundzie.
- Z grą modułową dostosowanie do odpowiedniego poziomu, czy zakresu materiału nie będzie stanowić większego problemu. W tej samej rozgrywce możesz
* wykorzystać kafelki z materiałem o jednakowym poziomie trudności,
* stopniować trudność w miarę rozwoju gry,
* wymiksować poziomy.
To z kolei sprowadza się do tego, że niewiele trzeba kombinować, żeby na planszy znalazł się materiał dotyczący
* tylko jednego zagadnienia lub
* dowolnej liczby zagadnień. Doskonale sprawdzi się to, np. przy powtórce materiału z całości działu (można połączyć na jednej planszy słownictwo, gramatykę, czy mówienie), przy podsumowaniu wiadomości całego zagadnienia lub kiedy potrzebujesz wybrać tylko kilka aspektów danego zagadnienia. Bo czy nie często zdarza się, że chcesz powtórzyć np. tylko niektóre zastosowania jakiegoś czasu, a w ćwiczeniach pojawiają się wszystkie z nich i w dodatku nie brak wyjątków? Albo zupełnie odwrotna sytuacja. Nazwy tylko ‘tradycyjnych’ przestępstw to już za mało i fajnie byłoby podkręcić wyzwanie np. o cyberprzestępstwa albo połączyć je z nazwami klęsk żywiołowych. - Pojedyncze kafelki pomagają sprawić, że planszówka ożywa, staje się interaktywna i jeszcze bardziej wciągająca.
* Pierwszy sposób na ożywienie gry to pozwolenie graczom na to, żeby sami mogli zadecydować o początkowym kształcie i ułożeniu planszy.
* Drugim sposobem jest możliwość wymiany kafelków, na których już pojawił się gracz i wykonał z nich polecenie, na nowe. Dzięki temu, żaden gracz nie stanie na tym samym polu dwa razy, a jeśli dwaj gracze staną w tym samym miejscu, to każdy z nich będzie miał do wykonania coś innego.
* Trzeci sposób to zmiana rozmiaru gry. Można to zrobić po podjęciu wspólnej decyzji wszystkich graczy (np. kiedy wiadomo już, że zabraknie czasu na dokończenie rozgrywki lub kiedy czas jeszcze jest, a gra już dobiega końca) lub za pomocą pól specjalnych, które niosą ze sobą polecenie o dołożeniu lub usunięciu konkretnej liczby kafelków.
* Czwartym sposobem jest ułożenie wszystkich kafelków spodem do góry tak, żeby treść była niewidoczna. Odkrycie kafelka możliwe jest dopiero wtedy, gdy gracz na nim stanie. - Jeśli skleisz/połączysz masą mocująca dwa siostrzane kafelki, gracze nie będą mieli wątpliwości, co do poprawnej odpowiedzi. Gra stanie się zupełnie samoobsługowa.
Jak wykorzystać inaczej?
Kafelek – mała rzecz, a tak bardzo wielozadaniowa. Z chęcią posłuży Ci jako
- dopasowywanka – jako samodzielne zadanie lub wprowadzenie przed grą Memory. Wystarczy rozłożyć kafelki treścią do góry – tak, żeby wszystko było widoczne i dopasować je w pary. Jeśli nad tym samym zestawem pracuje kilka grup, można dodać element rywalizacji i wyłonić zwycięską grupę – tę, która poprawnie ułożyła wszystkie kafelki jako pierwsza;
- karta do gry Memory – możesz po prostu wydrukować ten sam zestaw dwa razy lub wybrać spośród tych zestawów, które mają swoje siostrzane odpowiedniki (np. zestawy zawierające słówka po polsku i ich odpowiedniki w angielskim, czy zdania w stronie czynnej i biernej);
- karty do losowania – wszystkie wędrują do jednego worka / słoja i jeśli gracz udzieli poprawnej odpowiedzi, zostawia kartę dla siebie. Wygrywa ten, kto uzbierał największą liczbę kart;
- pomoc dla nauczyciela przy sprawdzaniu, w jakim stopniu został opanowany materiał – uczeń bądź nauczyciel wybiera/losuje ustaloną ilość kafelków z wcześniej przygotowanego zestawu i zadaniem ucznia jest np. przetłumaczenie słowa/zdania, podanie poprawnej formy czasownika – w zależności od zagadnienia;
- karty na wejście – przy wejściu do sali uczniowie dostają/losują po kafelku i np. mogą usiąść w ławce dopiero, gdy wykonają zadanie (np. przetłumaczą słówko, odmienią czasownik nieregularny, odpowiedzą na pytanie z kafelka), daje to możliwość powtórzenia materiału z poprzednich zajęć lub wprowadzenie tematu nowych zajęć;
- karty na wyjście – na takiej samej zasadzie jak ‘karty na wejście’, z tą różnicą, że uczniowie dostają/losują kafelki pod koniec zajęć, aby podsumować/ sprawdzić w jakim stopniu zapamiętali materiał z zajęć;
- plakat – do powieszenia w miejscu, do którego Twoje oczy mają szybki dostęp, żeby móc sobie spojrzeć na zestaw, przeglądać go i utrwalać materiał lub sprawdzać, ile już z niego zapamiętała/eś. Bez problemu można zestaw również zabrać ze sobą;
- tradycyjna planszówka – wystarczy wydrukować – bez rozcinania na pojedyncze kafelki – i wyznaczyć kierunek poruszania się graczy. Można też zaznaczyć – np. pogrubieniem i dodatkowym symbolem (np.+5, -3, START, STOP) miejsce, w którym mają wystąpić dodatkowe akcje.
Jeśli masz pomysł na kolejne zadanie dla kafelków, daj znać – wydłużymy listę;
Dlaczego warto?
Jeśli przeczytałeś punkty powyżej i jeszcze nie jesteś przekonany, to jest jeszcze kilka argumentów.
1. Wszystkie kafelki na LINGOBORDACH mają takie same wymiary i są spójne stylistycznie – mają swojego stajla. 😉
2. Jeśli to tylko możliwe – pozwala na to zagadnienie – to kafelki występują w siostrzanych parach (np. jeden zawiera słowo po polsku, drugi jego odpowiednik po angielsku, jeden – liczbę pojedynczą a drugi – liczbę mnogą tego samego rzeczownika). Oznacza to, że jeden zestaw jest kluczem/ rozwiązaniem drugiego zestawu.
3. Gra modułowa daje dostęp do nieskończoności! ∞ Żadna rozgrywka nie musi wyglądać tak samo, bo kombinacji jest nieskończenie wiele! ∞
Rodzaje kafelków:
∴ START – FINISH ∴
∴ Pola specjalne ∴
∴ Kafelki zadaniowe ∴
∴ Wszystkie dostępne kafelki ∴